SIFIR BİR HİKAYE
Sıfır Bir - Bir Zamanlar Adana’da, bildiğimiz suç dizilerinden hayli farklı bir yapıya sahip. Alışık olduğumuz üzere Sıfır Bir sadece bir intikam hikâyesini, bir hırsızlığı ya da bir katliamı anlatmıyor; aslında her sahnesinde daha derine, sosyokültürel bir arka plana göndermede bulunuyor.
Hikâye aslında bir grup gencin, birtakım haksızlıklarla ettikleri mücadeleyi anlatıyor. Mücadele neticesinde elde edilen her bir zafer, onlara inanan daha fazla yoksul insanı; her gözü yaşlı yoksul insan da ekibin sırtına daha fazla yük, sorumluluk ve yılmaz bir azmi beraberinde getiriyor.
20’li yaşlarda üç gencin; Savaş, Cio ve Özgür’ün, kadim dostları Cihat Sarsılmaz ve Anafor’la beraber içine düştükleri bu düzen, zamanla onların kaderi olmuş vaziyette…
Hürriyet Mahallesi’nde fuhuş, uyuşturucu satışı yapanlara karşı mücadele yine aynı mahallenin gençleri tarafından sonuna kadar verilir. Mahalleli ailedir, aileye karşı saygısızlık ve her türlü haksızlık muhakkak ceza bulur.
Bu mahallenin kendi kuralları vardır ve bu kurallar, cezaların yetersiz kaldığı her an devreye girmeye mecburdur.
Savaş ve ekibi, mecburdur. Başka çareleri yoktur. Onlara başka çare bırakılmamıştır…
Sıfır Bir sadece bir suç hikâyesini değil; ülkemizin, hatta dünyanın yoksul kesimlerinin gerçeğini anlatıyor. Evrenseli, yerel üzerinden yakalamayı başarıyor. Tıpkı dizinin yaratıcılarının Adanalı öncüleri Yaşar Kemal’in İnce Memed’le tüm dünyayı fethettiği ya da Yılmaz Güney’in, filmleriyle, bir kesime değil, tüm dünyaya seslendiği gibi.
Adana’nın en yoksul mahallelerinden biri olan Hürriyet Mahallesi’ndeki her bir başkaldıran, maalesef bir o kadar suçlu ama iyi ki bir o kadar da insan.
